แนวโน้มการพัฒนาวัสดุป้องกันการกัดกร่อนสำหรับโครงสร้างเหล็ก

ในปัจจุบัน การประยุกต์ใช้นาโนเทคโนโลยีในผลิตภัณฑ์ป้องกันการกัดกร่อนหนักของโครงสร้างเหล็กยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น รายงานการใช้ผลิตภัณฑ์หายากในและต่างประเทศ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการนำนาโนเทคโนโลยีมาใช้จะทำให้เกิดประโยชน์มหาศาลในด้านนี้ เหตุผลนั้นง่ายมาก เนื่องจากคุณสมบัติของวัสดุพื้นผิวที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันและผลิตภัณฑ์ป้องกันการกัดกร่อนแบบป้องกันตัวเองนั้นถูกกำหนดโดยโครงสร้างจุลภาคเป็นหลัก ซึ่งเกี่ยวข้องกับปัญหาการเชื่อมต่อ การเปลี่ยนแปลงของกระบวนการไฟฟ้าเคมี พฤติกรรมการขนส่ง และการเปลี่ยนแปลงในความแข็งแรงและความเป็นพลาสติกของ วัสดุพื้นผิว ตัวอย่างเช่น การนำอนุภาคนาโนบางชนิดมาใช้ในการเคลือบสารอินทรีย์สามารถเพิ่มความทนทานต่อการแก่ของอนุภาค และโครงสร้างนาโนสามารถปรับปรุงความเป็นพลาสติกของสารเคลือบอนินทรีย์ได้

1. โครงสร้างหลักของ Inorganic Overburden มีขนาดนาโน

ในกรณีของการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนแบบอนินทรีย์หรือชั้นการปรับสภาพพื้นผิว สามารถใช้วิธีพิเศษเพื่อทำให้การเคลือบมีโครงสร้างระดับนาโน ทำให้ได้คุณสมบัติของฟิล์มที่หลากหลาย โดยทั่วไป สารเคลือบจะเฉื่อยทางเคมีเมื่อเทียบกับเนื้อเหล็ก เพื่อให้ได้ผลการป้องกันการกัดกร่อนที่ดีและไม่เสียหายในระยะยาว จำเป็นต้องมีแรงยึดเกาะกับเมทริกซ์สูง ครอบคลุมอย่างสมบูรณ์ มีความพรุนและข้อบกพร่องน้อยลง มีความสม่ำเสมอที่ดี ทนต่อแรงกระแทก มีความแข็งแรงสูง และความเหนียวระดับหนึ่ง . ในหมู่พวกเขาความเหนียวและความสามารถในการเปลี่ยนรูปมีความสำคัญ ในหลายกรณี สาเหตุหลักของความล้มเหลวของการเคลือบอนินทรีย์คือความเหนียวต่ำ และแน่นอนจำนวนแรงรวมทั้งหมด โครงสร้างนาโนจะปรับปรุงความแข็งแรงของสารเคลือบอนินทรีย์อย่างไม่ต้องสงสัย เพื่อปรับปรุงความสามารถในการป้องกันความล้มเหลว เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของการประสานการเสียรูป ความแข็งแรงของพันธะระหว่างการเสียรูปและพื้นผิวเหล็กจะดีขึ้น นอกจากนี้ ควรสังเกตด้วยว่าสารป้องกันการกัดกร่อนของสารเคลือบผิวทั่วไปขึ้นอยู่กับผลของมันต่อการส่งผ่านตัวกลางและพันธะส่วนต่อประสาน บางครั้งด้วยการเพิ่มส่วนประกอบที่เหมาะสม อาจมีการป้องกันแบบทู่และแคโทดิกด้วย สำหรับผลกระทบเหล่านี้ การแบ่งชั้นระดับนาโนจะนำมาซึ่งผลประโยชน์หรือไม่เป็นประโยชน์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

2. การปรับปรุงประสิทธิภาพของสารเคลือบอินทรีย์แบบดั้งเดิม

การเคลือบคอมโพสิตนาโนซึ่งเกิดจากการเพิ่มอนุภาคนาโนบางประเภทในการเคลือบ สามารถนำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพได้อย่างมาก เช่น TiO2, SiO2, ZnO, Fe2O3 อนุภาคนาโนผ่านเอฟเฟกต์การกระเจิงของรังสีอัลตราไวโอเลตสามารถปรับปรุงความต้านทานต่ออายุของสารเคลือบอินทรีย์ นอกจากนี้ยังสามารถใช้เพื่อปรับปรุงรีโอโลยี การยึดเกาะ ความแข็งแรงเชิงกล ความแข็ง การเคลือบผิว ความทนทานต่อแสง และความทนทานต่อสภาพอากาศของสารเคลือบบางชนิด บทบาทของอนุภาคนาโนในด้านเหล่านี้ไม่แตกต่างกันตามธรรมชาติสำหรับการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนสำหรับโครงสร้างเหล็กมากกว่าการเคลือบเพื่อวัตถุประสงค์อื่น มีงานจำนวนมากในพื้นที่นี้ แต่ยังมีหนทางที่ต้องดำเนินการก่อนที่จะสามารถนำมาใช้ในยาฆ่าเชื้อโรคจำนวนมากได้อย่างมีประสิทธิภาพ